Turyści upodobali sobie Maderę ze względu na jej oryginalność oraz wspaniałe krajobrazy zachwycające różnorodnością i kraterami wulkanicznymi. Jako „Perła Atlantyku” Madera jest kierunkiem niezwykle popularnym, przyciąga podzwrotnikowym klimatem, śródziemnomorską atmosferą objawiającą się w architekturze, licznymi zabytkami oraz świetną bazą gastronomiczną. Wczasowiczów najbardziej interesują plaże, które zostały ukształtowane przez wulkaniczne pochodzenie wyspy oraz nowoczesne i kosmopolityczne kompleksy hotelowe gwarantujące wypoczynek na najwyższym poziomie. Wyspa z pewnością oczaruje najwytrawniejszych podróżników, chociaż dla wielu turystów położona jest w nieokreślonym miejscu, dlatego przed planowaniem podróży warto dowiedzieć się o niej czegoś więcej.

Madera jest szczególną wyspą ze względu na bujną roślinność, niezliczoną ilość gatunków kwiatów, rozległe, zielone doliny, wspaniałe lasy i tarasowo ukształtowane pola. Wybrzeże jest skaliste i malownicze, niemniej każdy znajdzie dla siebie idealne miejsce do wypoczynku. Madera położona jest na Oceanie Atlantyckim i wspólnie z niewielkimi wyspami tworzy niewielki archipelag oddalony od wybrzeża portugalskiego o prawie tysiąc kilometrów, nieco bliżej jest do północnych wybrzeży Afryki – około 500 km. Archipelag obejmuje oficjalnie wyspy Vermela Fora, Porto Santo i kilka mniejszych jak Baixo, Ferro, Fora i Cima, a także niezamieszkałą grupę pustynnych wysp Ilhas Desertas objętych rezerwatem przyrody. Łagodny klimat określany mianem „wiecznej wiosny” gwarantuje dobre samopoczucie i stałe temperatury oscylujące w okolicach 22°C, dzięki niemu wykształciły się wspaniałe lasy wawrzynowe wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Madera to również jeden z największych na świecie wulkanów, któremu zawdzięcza zadziwiający i inspirujący krajobraz.

Nazwa wyspy powstała dzięki walorom przyrodniczym i odkryciu jej przez żeglarza Joao Goncalves Zarco, który określił ją mianem „wyspy drewna” – Ilha da Madeira. Według legendy wyspa pojawiła się w miejscu, w którym Bóg pocałował morze. Pierwszymi osadnikami byli Portugalczycy, chociaż na przestrzeni wieków władzę sprawowali na niej wojujący Hiszpanie i podbijający świat Brytyjczycy. Najstarsze plantacje trzciny cukrowej pochodzą z XV w., do ich uprawy ściągano niewolników z Afryki, w tym okresie pojawiali się również mauretańscy prześladowcy. Na Maderze gościły także znane osobistości, między innymi cesarzowa Austrii Sissi, która leczyła się na wyspie z depresji, zaszczycali także swą obecnością królowie austriaccy i węgierscy. Przez kilka miesięcy na wyspie pomieszkiwał marszałek Józef Piłsudski, pojawił się także Winston Churchill, a w ostatnich latach na wyspę zaglądał znany piłkarz Christiano Ronaldo.

Stolicą wyspy jest jest tonące w kwiatach, portowe miasto Funchal, w którym nie brakuje ekskluzywnych hoteli, wspaniałych rezydencji, wytwornych ogrodów i imponujących zabytków. Miasto rozpościera się w centrum szerokiej zatoki na południu wyspy, jego nazwa pochodzi od kopru, czyli „funcho”, który porastał przed latami całą okolicę. Turyści określają Funchal mianem „małej Lizbony” i nie ma w tym nic dziwnego, gdyż tętniąca życiem stolica ma swój urok i niespotykany klimat. W majestatycznym porcie zawsze cumują wspaniałe jachty i oświetlone liniowce, długa promenada zachęca do romantycznych spacerów, podobnie jak miejscowy ogród botaniczny, w którym można znaleźć wytchnienie i wiele gatunków egzotycznych roślin. Tradycyjne, portugalskie potrawy i owoce morza serwuje sieć doskonałych restauracji, w wielu klubach można spędzić niezapomniane noce przy rytmach tanecznej muzyki. Doskonałym miejscem na spacery jest także park Santa Catarina położony na wzgórzu ponad miastem, roztaczają się z niego niebywałe widoki nie tylko na kurort, ale także na całą wyspę. Centrum to szereg tawern i restauracji, przy okazji można zwiedzić kilka ciekawych zabytków jak na przykład piękny klasztor Santa Clara, XV-wieczny kościół Sao Paulo czy katedra. Interesujące jest także Muzeum Sztuki Sakralnej prezentujące sztukę portugalską w postaci rzeźb, posągów i przedmiotów codziennego użytku. Do lokalnych atrakcji należy wjazd kolejką linową na wzniesienie Monte, gdzie wśród pięknych widoków można zwiedzić kościół Nossa Senhora de Monte kryjący grobowiec Karola I – ostatniego cesarza dynastii Habsburgów. Kurort dysponuje również trzema wydzielonymi kąpieliskami, turyści mogą wypoczywać na miejskiej Lido, Ponta Gorda i Berreirinha. Warto również przespacerować się na granicę miasta by wygrzewać się na kamienistej Praia Formosa, z której jest doskonały widok na skalisty przylądek Cabo Girao.

Machico – zabytkowy kurort położony nad błękitnym oceanem, wśród tropikalnych owoców, kwiatów i malowniczych wzgórz. Uroku dodają okoliczne zatoczki doskonale nadające się do kąpieli i nurkowania z maską, wspaniała architektura, wyśmienite restauracje, a także przyjemne centrum z fontanną Sao Roque charakteryzującą się orientalnym wyglądem. Lokalne wino Madera najlepiej smakuje w restauracji na trójkątnym placu Largo do Municipio sąsiadującym z XV-wiecznym kościołem i ratuszem miejskim. W kurorcie można wypoczywać na jednej z niewielu na wyspie piaszczystych plaż.

Canico – jedno z największych na Maderze centrów turystycznych z doskonałymi hotelami na każdą kieszeń, z których można podziwiać zachwycający ocean oraz wybierać się na zwiedzanie pozostałych zakątków wyspy. Miasteczku uroku dodają brukowane, strome uliczki wśród których można znaleźć przytulne tawerny i sklepiki z pamiątkami. W wolnym czasie warto zwiedzić okolicę XV-wiecznej katedry z manuelińskimi zdobieniami czy wspaniały pałac Sao Lourenco pełniący funkcję fortecy. Niedaleko miasteczka turyści gromadzą się na kamienistej plaży położonej przy malowniczym cyplu Ponta do Garaju lub kamienistym pasie wybrzeża na zachodzie kurortu.

Camara de Lobos – przyjemny kurort ze specyficzną, rybacką atmosferą. Kawę można wypić na tarasie restauracji, w której przesiadywał sam Churchill, a spacerować po malowniczych uliczkach wspinających się na okoliczne wzgórze. Turyści mają do dyspozycji niewielką, wulkaniczną plażę i kilka obiektów sportowych.

Porto Moniz – niewielka miejscowość letniskowa z główną atrakcją jaką są skalne, wulkaniczne baseny, o które rozbijają się oceaniczne fale, niemniej jest to miejsce idealnie przystosowane do zażywania kąpieli. W kurorcie działa skromna, ale dobra baza hotelowa, kilka przyjemnych tawern, a także istnieje możliwość spacerów po malowniczej okolicy. Odważni turyści mogą zdecydować się na uprawianie żeglarstwa i surfingu, niemniej muszą w tej części wyspy wykazać się niemałymi umiejętnościami.

Ponta Do Sol – w kurorcie można wypoczywać na niewielkiej, wulkanicznej plaży otoczonej malowniczymi wzgórzami i wypoczywać w kilku hotelach oferujących niezapomniany widok na ocean. Apartamenty dysponują również prywatnymi basenami, a miasteczko słynie z wąskich uliczek doskonale nadających się do spacerów oraz kilku dobrych tawern.

Sao Vicence – niewielkie miasteczko, na którego obrzeżach znajdują się malownicze klify spadające do wzburzonego oceanu. Miejscowość oferuje kilka hoteli o różnym standardzie, kwatery prywatne oraz okoliczną atrakcję, jaką jest zespół jaskiń Grutas de Sao Vicence i centrum wulkaniczne.

Turyści podróżujący po Portugalii i portugalskich wyspach przekonują się, że jedzenie jest niedrogie, ale smaczne, potrawy są wyśmienite, porcje duże oraz treściwe. Taki efekt Portugalczycy osiągnęli dzięki łączeniu poszczególnych składników, dlatego nie powinny dziwić dania rybno-mięsne czy przyprawy zrobione z owoców i warzyw.

Znaczną rolę w historii portugalskiej kuchni odegrał król Henryk Żeglarz, który nakazał swoim podwładnym, by z wypraw morskich przywozili z sobą kulinarne przepisy, a także owoce, orzechy i rośliny, wśród nich znalazły się między innymi winorośle z Krety oraz trzcina cukrowa z Sycylii. Kulinarnym podbojom przysłużył się również słynny podróżnik Vasco da Gama poszukujący pieprzu i cynamonu goszczącego obecnie na portugalskich stołach. Za sprawą odkrywcy wiele potraw zyskało na smaku dzięki curry nadającemu oryginalnego smaku. Dla portugalskiej kuchni charakterystyczne są również maleńkie, ogniste papryczki chili pochodzące z Angoli, znane pod nazwą piri-piri i cieszące się taką popularnością jak pieprz i sól. Innym ciekawym nabytkiem jest afrykańska kawa, natomiast herbatę określa się mianem cha. Czosnek i cebula przybyły do Portugalii wraz z Rzymianami, podobnie jak oliwki i winogrona, natomiast Arabowie sprowadzili ryż i migdały oraz nauczyli Portugalczyków jak uprawiać brzoskwinie i figi.

Portugalczycy jadają posiłki przeważnie w godzinach od 12 do15, natomiast kolacje od 19:30 do późnych godzin wieczornych. Większość przekąsek można kupić w barach, kawiarniach i piekarniach, natomiast restauracje z prawdziwego zdarzenia potrafią zrobić na turystach ogromne wrażenie. Lista dań wywieszona przed restauracjami nazywa się najczęściej petiscos lub comidas i jest odpowiednikiem hiszpańskiego tapas, czyli przekąsek podawanych na zimno. Jeżeli chce się zjeść coś na szybko, warto rozglądnąć się za niewielkimi tawernami – tasca, małymi stołówkami – casa de pasto lub po prostu wpaść do cervejaria (piwiarni) na piwo i zakąskę. Warto pamiętać, że prato do dia oznacza „danie dnia”, a nazwa ementa turistica nie odnosi się do turystów, ale określa zestaw obiadowy. Często zdarza się, że kelnerzy przed daniem głównym podają na stół zakąski w postaci oliwek, sera, pasty z sardynek, chleba i masła, a wszystko, co zostanie zjedzone, jest wliczone później do rachunku.

Na śniadanie przynajmniej raz trzeba udać się do kawiarni, ciastkarni (pastalaria) lub cukierni (confeitaria), gdzie najlepiej smakują rogaliki, tosty – uma torrada i kanapki z szynką. Portugalczycy lubują się w przekąskach, bardzo często można zobaczyć ich, jak zajadają krokiety – croquetes, paszteciki z dorszem – bolinhos de bacalhau lub plasterek grillowanej wieprzowiny z chlebem – bifanas.

Duża część dań przyrządzana jest w sprowadzonych przez Arabów cataplanach – metalowych, zamykanych rondlach przypominających muszlę, gwarantujących potrawom soczystość. Właśnie w taki sposób przyrządzane są liczne owoce morza, z których słynie Portugalia. Najczęściej podaje się kalmary, langusty, mątwy, kraby, krewetki, najbardziej rozpoznawalną potrawą jest suszony i solony dorsz zwany bacalhau, który podawany jest także na setki innych sposobów. Popularne są również sardynki wyławiane sieciami wzdłuż wybrzeża atlantyckiego, uchodzące za najsmaczniejsze na świecie. Turyści zajadają się często gulaszem rybnym – caldeirada de peixe oraz obfitym daniem z owoców morza z dodatkiem ryżu – arroz de marisco. Ryby najczęściej jada się z gotowanymi ziemniakami, a turyści którzy gustują we frytkach mogą zapomnieć, że tak przygotowane ziemniaki istnieją. Głównym składnikiem dodawanym do potraw jest kapusta przyrządzana na wiele sposobów, więc nie należy dziwić się, że w prawie każdej potrawie można znaleźć ślady tego warzywa, a w wielu kuchniach widać kociołki z parującą kapuścianą zupą. Królową mięs jest natomiast wieprzowina, cenione są również szynki presunto i fiambre oraz kiełbasy salsichas. W restauracjach można trafić na wieprzowinę podawaną z małżami – porco a alentejana jak i prosię z rożna – leitao, natomiast zupełnie normalne jest, gdy w bulionie cozido a portuguesa wyłowi się łyżką świńskie ucho.

Na szczęście istnieją w Portugalii również potrawy lekko strawne takie jak składająca się z pomidorów, oliwek i cebuli sałatka salada mista, chociaż przeważnie jest tak obfita, że ciężko zjeść po niej danie główne. Najsmakowitsze desery to sałatka owocowa – salada da fruta, pudding oblany karmelem pudim flan oraz ryż na słodko – arroz doce. Niektórzy smakosze uganiają się za babeczkami z kremem – pasties de nata i wielkimi „napoleonkami” – mil-folhas.

O portugalskich winach powstała niejedna książka, dlatego każdy turysta musi indywidualnie i zgodnie ze swoimi gustami zaplanować swoją degustacyjną wycieczkę. Należy nadmienić tylko, że najbardziej znanym i rozpoznawanym na całym świecie jest Porto oraz „vinho generoso” wytwarzane w dolinie rzeki Duero. Przeszukując półki z portugalskimi winami najlepiej rozglądnąć się za trunkami sygnowanymi napisem VQPRD – Wina Wysokiej Jakości Wyprodukowane w Określonych Regionach lub podpytać o najlepsze gatunki właścicieli, którzy udostępniają turystom do zwiedzania swoje piwnice i winiarnie. Z mocniejszych trunków najlepiej smakuje brandy Maciera i Constantino, z jagód winnych wytwarza się mocne wódki zwane aguardente de bagaco, a biznesmenom przypadł do gustu wyśmienity Licor Beirao – rodzaj koniaku z ziołami. W upalne dni najlepiej schłodzić się piwem Sargas, Super bock, Cristal i Cintra. Warto zapamiętać, że małe piwo z beczki nazywa się um imperial, natomiast duże to uma caneca. Piwosze nie pogardzą również piwem butelkowym – uma garrafa.

W wielu tawernach Madery można zamówić lapas grelhadas, czyli małże przyrządzane na grillu, smakowity jest także gotowany tuńczyk i stek z tuńczyka oraz szaszłyk z żabnicy i krewetek. Najpopularniejszą rybą jest Espada z delikatnym, białym mięsem bez ości podawana najczęściej ze smażonymi bananami. Smakosze mięs mogą spróbować carne vinha d'alho – mięsa marynowanego w winie i czosnku z gotowaną lub smażoną kukurydzą jako dodatkiem. Tradycyjnym deserem podawanym na Maderze jest bolo del mel – ciasto miodowe.

Madera znana jest na świecie z produkcji wyśmienitych win, które można kupić w wielu miejscach i często mogą to być poszukiwane roczniki. Do produkcji tego zacnego trunku używa się najbardziej znanego na wyspie szczepu Malvasia. Do lampki dobrej „Madery” najlepiej pasuje piernik z melasą wytwarzany z rosnącej na wyspie trzciny cukrowej bolo del mel. Na targach można kupić charakterystyczne dla wyspy owoce takie jak papaje, awokado czy pigwy. Są idealną przystawką do napoju alkoholowego wytworzonego z miodu, rumu z trzciny cukrowej i soku cytryny, zwanego poncha.

Podróżując po Portugalii i portugalskich wyspach można od razu zauważyć, że mieszkańcy tego pięknego kraju uwielbiają kawę i ciasta, i jest to ich narodowa skłonność do tych specjałów. Portugalczycy są niezwykle skromni, cierpliwi, zawsze uśmiechnięci i z otwartymi ramionami witają przybywających turystów. W tym bezstresowym spędzaniu życia często gubią poczucie czasu, przez co nie są  specjalnie punktualni. W wielu wioskach i mniejszych miejscowościach można natknąć się na furmanki poruszające się wśród wiatraków i brukowanych uliczek sprawiające wrażenie zatrzymania się czasu, niemniej większe miasta są bardzo nowoczesne i prezentują wysoki, europejski poziom.

Portugalczycy stawiają na więzy rodzinne, rodziny są duże i mocno zakorzenione w religii katolickiej. Bardzo często można spotkać wielopokoleniowe domostwa, a dzieci mieszkają z rodzicami aż do zawarcia sakramentu małżeństwa. Mieszkańców Portugalii charakteryzuje jeszcze jeden zwyczaj nadawania wieloczłonowych nazwisk i imion, przeważnie w pierwszej kolejności zapisywane jest nazwisko rodowe matki, można również spotkać osoby o kilku nazwiskach, to samo tyczy się imion.

W wielu aspektach życia i kultury widać silne przywiązanie do przesądów, dlatego warto przyglądać się tradycyjnym obrzędom, a na uwagę szczególnie zasługują ciekawe legendy i przypowieści. Lokalne święta nazywają się „festas” i koniecznie trzeba wziąć w nich udział, żeby zobaczyć liczne obyczaje celebrowane w trakcie kilkudniowych festynów. Kolorowe imprezy odbywają się w niemalże każdy weekend w różnych częściach kraju. Najbardziej znanym świętem sławiącym Portugalię w całej Europie jest rocznica objawień fatimskich przypadająca na 13 maja, wtedy w okolicach Fatimy pojawia się najwięcej pielgrzymów i turystów. Odwiedzając miejsca kultu należy pamiętać, że Portugalczycy są bardzo religijni i wymagają od turystów odpowiednich strojów.

Życie codzienne nie mogłoby się również obejść bez sjesty, czyli czasu relaksu i odpoczynku w godzinach 12:30-14:30. W tym przedziale czasowym większość sklepów i urzędów jest zamknięta.

Portugalia to różnorodny kraj pod wieloma względami. Warto przyjrzeć się mieszkańcom północnej części kraju, którzy prezentują typ iberyjski o ciemnych włosach i krępej sylwetce, natomiast na południu dominuje ludność pochodzenia żydowskiego, mauretańskiego i afrykańskiego. Warto też podkreślić różnicę w poglądach, mieszkańcy północy są bardziej religijni i konserwatywni, z kolei południe zamieszkuje ludność bardziej liberalna, w związku z tym podróż po Portugalii może okazać się niezwykle ciekawa, tak jak ciekawi są ludzie.

Turyści o mocnych nerwach powinny wybrać się na „tourade” – podobne do hiszpańskiej „corridy” walki byków, kiedy torreador nie zabija zwierzęcia, ale musi je złapać i unieruchomić na kilka chwil.

Spacerując po portugalskich miastach w wielu miejscach można usłyszeć tradycyjny rodzaj portugalskiej muzyki, jakim jest „fado” – nastrojowe melodie opowiadające o życiu codziennym, morskich podróżach, samotności i miłosnych rozterkach.

Podróżując po Portugalii trzeba uważać na zwyczaje kierowców, gdyż bardzo często popisują się brawurową jazdą, co ma odzwierciedlenie w kolizjach drogowych.

W restauracjach przyjęło się, podobnie jak w Polsce, że napiwek nie jest wliczany do rachunku i przeważnie klienci zadowoleni z kelnerskiej obsługi zostawiają napiwki wysokości 10% do sumy rachunku.

Popularnym miejscem spotkań są puby, kawiarnie i cukiernie, przed którymi bardzo często można spotkać przesiadujących i głośno rozmawiających Portugalczyków, najczęściej o narodowym sporcie, jakim jest piłka nożna obecna w każdej sferze życia. Spędzanie czasu przeważnie umila filiżanka wspaniałej kawy „cafezinho” lub po prostu „kawusi”, a chwila poświęcona na wypicie magicznego napoju często przeradza się często w co najmniej godzinę.

Madera dysponuje świetnymi warunkami do uprawiania żeglarstwa, windsurfingu, surfingu i kitesurfingu (najlepsze warunki w Jardim do Mar, Paul do Mar i Sao Vicence), niemniej turyści specjalizujący się w tych dyscyplinach muszą uważać na silne wiatry wiejące szczególnie na północy wyspy. W wielu miejscach można nurkować, w związku z tym najlepiej udać się do lokalnych portów i wypytać rybaków o najlepsze miejsca do schodzenie pod wodę. W większych kurortach można znaleźć profesjonalne kluby zajmujące się tym sportem. Wielu turystów jako aktywną formę spędzania wolnego czasu traktuje łowienie ryb na głębokich wodach, z większości portów można wybrać się na pełną przygód morską wyprawę.

W kilku miejscach można wypożyczyć konie w doskonale przygotowanych stajniach i w ten sposób zwiedzać wyspę. Profesjonalni przewodnicy zabierają turystów na przejażdżki jeepem, a jeżeli ktoś potrzebuje mocnych wrażeń może spróbować sił w paralotniarstwie.

Z racji wulkanicznego charakteru Madera jest świetnym miejscem na wyprawy trekkingowe (najlepsze tereny znajdują się w północnych i środkowych pasmach górskich wyspy) i piesze wędrówki po malowniczych wzgórzach i dolinach, w większych kurortach można wypożyczyć rower lub skuter i w ten sposób poznawać odległe zakątki. Dużą popularnością cieszy się kanioning i wspinaczka wysokogórska, która obfituje w niezapomniane widoki, szczególnie gdy zdobywa się centralne wzniesienia lub urwiste klify. Chociaż na Maderze nie ma zbyt wielu plaż kompleksy hotelowe oferuje prywatne baseny i centra spa, w których można godzinami wypoczywać i tracić zbędne kalorie.

Centrum Sztuki Casa das Muda – w wolnym czasie można wybrać się do Calhety, by poznać portugalską i wyspiarską sztukę prezentowaną przez XVI-wieczny obiekt prowadzony przez potomków odkrywcy wyspy Joao Goncalvesa Zarco.

Wyprawa do jaskiń – niezapomnianych wrażeń z pewnością dostarczy system jaskiń ulokowany na północy Madery niedaleko Sao Vivence. W trakcie pasjonującej wędrówki do wnętrza ziemi można zobaczyć skutki licznych erupcji wulkanicznych, a także podziemne, krystaliczne jeziorka wzbudzające zachwyt. Przy okazji warto zajrzeć do Centrum Wulkanicznego by obejrzeć audiowizualny pokaz na temat geologicznego pochodzenia wyspy lub wybrać się na spacer po okolicznych ogrodach, przez które wiodą ciekawe trasy spacerowe.

Ogród Monte Palace – wyprawa do ogrodu w Quinta Monte może być ciekawym przeżyciem zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci. Spacerując po niezwykłym miejscu można podziwiać wiele bardziej i mniej znanych gatunków roślinnych, w tym tzw. żywe skamieniałości.

Madera Theme Park – położony na wielkim obszarze w Santanie tematyczny park jest obowiązkową wizytą dla turystów wypoczywających na wyspie. Niezwykły kompleks poświęcony jest historii, nauce i tradycjom wyspiarskim całego archipelagu. Poszczególne pawilony prezentują różne aspekty życia na wyspie oraz oferują turytom liczne atrakcje związane z pobytem w tym malowniczym zakątku.

Miasto Dzieci – w Funchal można ciekawie spędzić czas na świeżym powietrzu spacerując po wspaniałym parku edukacyjnym przeznaczonym dla dzieci, ale również dorośli znajdą tam ciekawe zajęcia. Na terenie parku znajdują się powierzchnie wystawiennicze, planetarium, sale filmowe oraz liczne ścieżki spacerowe.

Jazda na sankach – jedną z ciekawych atrakcji, z którą można spotkać się wyłącznie na Maderze jest zjazd malowniczą trasą z Monte do Funchal po asfalcie na wiklinowych sankach, prowadzonych przez specjalnych kierowców zwanych „carreiros”. W niezapomnianą podróż mogą wybrać się turyści w każdym wieku, niemniej nie jest to tania wyprawa.

Rejs na wyspy Desertas – w wolnej chwili można wypłynąć ciekawym rejsem na okoliczne, bezludne wyspy będące rezerwatem przyrody. Wyprawa gwarantuje niezapomniane widoki na klify i bezkres oceanu, a także kąpiele w odludnych zatoczkach kąpielowych połączone z nurkowaniem i poznawaniem zaskakującego, podwodnego świata.

Lot helikopterem – wyspecjalizowane biura w Funchal organizują loty helikopterem, w trakcie których z nieco innej perspektywy można poznać wspaniały archipelag i przeżyć niecodzienną przygodę.

Wyspa Porto Santo – nie do końca odkryty raj znacznie różniący się od sąsiedniej Madery. Życie w tym malowniczym zakątku toczy się zupełnie innym rytmem, a krajobraz zdominowało piaszczyste wybrzeże przyciągające turystów jak magnes. Pejzaże na wyspie są sielskie i bajkowe, z pewnością przypadną do gustu miłośnikom spokojnego wypoczynku, nastawionym na obcowanie z przyrodą i pięknem wzburzonego oceanu. Nazwa wyspy to inaczej „Święty Port”, który został odkryty razem z Maderą w 1418 r. przez Joao Goncalvesa Zarco. Przez pewien okres mieszkał na niej Krzysztof Kolumb szykujący się na swoje odkrywcze wyprawy. Turyści do dzisiaj mogą podziwiać pozostałości po tym okresie, a także dowiedzieć się od wyspiarzy o romansie wielkiego podróżnika z córką zarządcy wyspy. Przed wiekami na najwyższym szczycie rozpalano ogniska, by ostrzec mieszkańców Madery przed atakami piratów. Po wielu latach Porto Santo stało się pewnego rodzaju enklawą turystyczną dzięki lotnisku, które wybudowano na wyspie w 1960 r. Głównym ośrodkiem jest miejscowość Vila Baleira leżąca między dwoma największymi szczytami, charakteryzująca się portugalską zabudową z wybielonymi domkami i krętymi uliczkami. Turyści mogą spacerować po placu Largo do Pelourinho, po którym przed wiekami stąpał Krzysztof Kolumb ze swoją wybranką Filipą Moniz oraz odkryć historię wielkiej miłości i późniejszych wypraw morskich w miejscowym muzeum, gdzie przed laty mieszkał wielki podróżnik. Z zadumą warto usiąść w którejś z przytulnych tawern ozdabiających plac i rozmyślać o dalekich wyprawach, które na zawsze zmieniły oblicze świata. Restauracje serwują najczęściej owoce morza i ryby, a przytulne winiarnie oferują wykwintne wino pochodzące z sąsiedniej Madery. Na wyspie znajduje się kilka świetnych hoteli oraz największy cel turystycznych wypraw, czyli kilkukilometrowa plaża z drobnym, złotym piaskiem o najlepszej jakości, delikatnie opadająca do szmaragdowej wody. Można do niej dotrzeć aleją obsadzoną palmami biegnącą od miejskiego ratusza wzdłuż niezwykłego wybrzeża mającego jeszcze jedną zaletę – wielu turystów przyjeżdża w to odległe miejsce by zakopać się po szyję w piasku i wyleczyć dolegliwości reumatyczne, artretyczne i różne inne schorzenia. Ciepły, oceaniczny piach charakteryzuje się bowiem cennymi właściwościami leczniczymi. Plaża nigdy nie jest zatłoczona, więc można na niej spędzać wiele przyjemnych godzin zarówno na kąpielach, jak i na uprawianiu sportów wodnych. Romantyczne zachody słońca obserwowane z tego miejsca nie pozostawiają wątpliwości, że koniecznie trzeba właśnie tę wyspę obrać za cel podróży. Na Porto Santo pływają promy z portu Funchal.

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Portugalii tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Portugalii bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.
Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Lizbonie: www.lizbona.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Portugalskiej
Portugalia, Lizbona, Avenida das Descobertas 2, 1400-092
Tel.: +351 21 3041410
lizbona.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.lizbona.polemb.net

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Albufeira
Portugalia, Albufeira, Quinta da Bolota – Lote 4 A, Apartado 2360, 8201-918
Tel.: (00-351) 289-580-530 Tel.: (00-351) 968-059-595 (kom.) Tel. dyżurny: (00-351) 968-059-595 Faks: (00-351) 289-580-539
consul.polonia@mail.telepac.pt konsulat-polska@mail.telepac.pt e.viegas@mail.telepac.pt